çovğunlu

çovğunlu
sif.
1. Küləkli, qar və ya yağışlı; boranlı. Çovğunlu gecə. – Rizvan belə qarlı və çovğunlu havada bir cüt öküzlə yola çıxmağa cürət etmədiyindən qonşusunun da öküzlərini aldı. S. H.. . . Qış fəslinin çovğunlu günlərindən biri idi. Y. Əzimzadə.
2. məc. Hadisələrlə dolu, həyəcanla dolu, gurultulu, kəşməkəşli. Yaxşı bax, dünyanın başından keçən; Tufanlı, çovğunlu qərinələrə! S. V..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • çovğun — is. Küləkli qar və ya yağış; boran, qasırğa. Çovğuna düşmək. – Bir saat çəkmədi ki, çovğun şiddətləndi, üfüq tutuldu, göy qaraldı, yer ağardı. M. C.. Yağış yağıb, külək əsib, çovğun qopmuşdu. Ə. Ə.. // Çovğunlu hava. <Qəhrəman:> Ötən qış… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yol — is. 1. Gediş gəliş və nəqliyyat işləməsi üçün zolaq şəklində ayrılmış yer. Kəndarası yol. Bu yol haraya gedir? Avtomobil yolu. Şose yolu. – <Yusif şah> əmr elədi ki, hər yerdə yollar təmir olunsun və lazım məqamlarda və mənzillərdə körpülər …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”